บทพาหุงมหากา (บทชัยมงคลคาถา) พร้อมคำแปล

บทพาหุงมหากา (บทชัยมงคลคาถา): เสริมสิริมงคล ชีวิตเจริญรุ่งเรือง

คุณเคยรู้สึกท้อแท้ หมดหวัง หรืออยากเสริมความมั่นใจในชีวิตบ้างไหม? บทชัยมงคลคาถา (บทพาหุง) คือหนึ่งในบทสวดสำคัญของพุทธศาสนาที่เชื่อกันว่าช่วยขจัดอุปสรรค ปัดเป่าสิ่งชั่วร้าย และนำพาสิ่งดี ๆ เข้ามาในชีวิต บทสวดอันทรงพลังนี้ได้ถูกนำมาสวดกันอย่างแพร่หลาย ไม่เพียงแต่ผู้ที่นับถือศาสนาพุทธเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงผู้ที่ต้องการเสริมความเป็นสิริมงคลและความมั่นใจอีกด้วย

บทพาหุงมหากา (บทชัยมงคลคาถา)

บทพาหุงมหากา หรือ บทชัยมงคลคาถา เป็นบทสวดมนต์ภาษาบาลีโบราณที่มีความศักดิ์สิทธิ์ เชื่อกันว่าช่วยขจัดอุปสรรค ปัดเป่าสิ่งชั่วร้าย เสริมความเป็นสิริมงคล และนำพาความเจริญรุ่งเรืองมาสู่ชีวิต นิยมสวดทั้งแบบเดี่ยวและร่วมกับบทสวดอื่นๆ เช่น ชินบัญชร และ มหาการุณิโก

ความหมายและความสำคัญของบทพาหุง

บทพาหุงมหากา หรือ บทชัยมงคลคาถา เป็นบทสวดมนต์ภาษาบาลีโบราณที่มีความยาว 18 บท เชื่อกันว่าแต่งขึ้นโดยสมเด็จพระพนรัตน์ วัดป่าแก้ว ในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนต้น บทสวดนี้กล่าวถึงเหตุการณ์ชัยชนะของพระพุทธเจ้าเหนือมารผจญทั้งหลาย 8 ครั้ง ดังนี้

1. ชนะพญามารพร้อมด้วยเสนา
2. ชนะยักษ์ที่เหี้ยมหาญ
3. ชนะช้างตกมัน
4. ชนะองคุลิมาล
5. ชนะหญิงที่ใส่ร้ายป้ายสี
6. ชนะนักโต้วาทีฝีปากกล้า
7. ชนะนาคอันธพาล
8. ชนะพรหมที่มีความเห็นผิด

บทสวดพาหุงจึงมีความหมายอันลึกซึ้ง นอกจากจะสรรเสริญชัยชนะของพระพุทธเจ้าแล้ว ยังแฝงไปด้วยคติธรรมสอนใจหลายประการ เช่น

• ความสำคัญของธรรมะ ธรรมะเป็นหนทางแห่งชัยชนะเหนือสิ่งทั้งปวง
• ความสำคัญของความอดทนอดกลั้น ความอดทนอดกลั้นเป็นพลังอันยิ่งใหญ่ที่จะนำพาเราไปสู่ชัยชนะ
• ความสำคัญของความเมตตากรุณา ความเมตตากรุณาเป็นธรรมะที่จะช่วยขจัดความทุกข์ภัยทั้งปวง

บทสวดพาหุงจึงมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อพุทธศาสนิกชน เป็นบทสวดที่ช่วยเสริมสร้างความศรัทธา สติ สมาธิ และปัญญา ช่วยให้สามารถก้าวข้ามอุปสรรคต่างๆ ในชีวิตได้อย่างมีชัยชนะ

เตรียมตัวก่อนสวดบทพาหุง

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ ( 3 จบ )

พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

บทสวดมนต์ พาหุงมหากา (ชัยมงคลคาถา)

พาหุงสะหัส สะมะภินิมมิตะสาวุธันตัง
ครีเมขะลัง อุทิตะโฆ ระสะเสนะมารัง
ทานาทิธัมมะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

มาราติเร กะมะภิยุชฌิตะสัพพะรัตติง
โฆรัมปะนาฬะวะกะมักขะมะถัทธะยักขัง
ขันตีสุทันตะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

นาฬาคิริง คะชะวะรัง อะติมัตตะภูตัง
ทาวัคคิจักกะมะสะนีวะ สุทารุณันตัง
เมตตัมพุเสกะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

อุกขิตตะขัคคะมะติหัตถะสุทารุณันตัง
ธาวันติโยชะนะปะถังคุลิมาละวันตัง
อิทธีภิสังขะตะมะโน ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

กัตตะวานะ กัฏฐะมุทะรัง อิวะ คัพภินียา
จิญจายะ ทุฏฐะวะจะนัง ชะยะกายะมัชเฌ
สันเตนะ โสมะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

สัจจัง วิหายะ มะติสัจจะกาวาทะเกตุง
วาทาภิโรปิตะมะนัง อะติอันธะภูตัง
ปัญญาปะทีปะชะลิโต ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

นันโทปะนันทะภุชะคัง วิพุธัง มะหิทธิง
ปุตเตนะ เถระภุชะเคนะ ทะมาปะยันโต
อิทธูปะเทสะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

ทุคคาหะทิฏฐิภุชะเคนะ สุทัฏฐะหัตถัง
พรัหมัง วิสุทธิชุติมิทธิพะกาภิธานัง
ญาณาคะเทนะ วิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ

เอตาปิ พุทธะชะยะมังคะละอัฉฐะคาถา โย
วาจะโน ทินะทิเน สะระเต มะตันที
หิตวานะเนกะวิวิธานิ จุปัททะวานิ
โมกขัง สุขัง อะธิคะเมยยะ นะโร สะปัญโญ

บทมหาการุณิโก

มะหาการุณิโก นาโถ หิตายะ สัพพะปาณินัง ปูเรตวา ปาระมี สัพพา ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โหตุ เต ชะยะมังคะลังฯ

ชะยันโต โพธิยา มูเล สักยานัง นันทิวัฑฒะโน เอวัง ตวัง วิชะโย โหหิ ชะยัสสุ ชะยะมังคะเล อะปะราชิตะปัลลังเก สีเส ปะฐะวิโปกขะเร อะภิเสเก สัพพะ พุทธานัง อัคคัปปัตโต ปะโมทะติฯ สุนักขัตตัง สุมังคะลัง สุปะภาตัง สุหุฏฐิตัง สุขะโณ สุมุหุตโต จะ สุยิฏฐัง พรัมหมะจาริสุ ปะทักขิณัง กายะกัมมัง วาจากัมมัง ปะทักขิณัง ปะทักขิณัง มะโนกัมมัง ปะณิธีเต ปะทักขิณา ปะทักขิณานิ กัตวานะ ละภันตัตเถ ปะทักขิเณฯ

คำแปลบทพาหุงมหากา (บทชัยมงคลคาถา)

คำแปล มีอยู่ 8 บท และมีความมุ่งหมายแตกต่างกันทั้งแปดบท กล่าวคือ

• บทที่ 1 สำหรับเอาชนะศัตรูหมู่มาก เช่น ในการสู้รบ
• บทที่ 2 สำหรับเอาชนะใจคนที่กระด้างกระเดื่องเป็นปฏิปักษ์
• บทที่ 3 สำหรับเอาชนะสัตว์ร้ายหรือคู่ต่อสู้
• บทที่ 4 สำหรับเอาชนะโจร
• บทที่ 5 สำหรับเอาชนะการแกล้ง ใส่ร้ายกล่าวโทษหรือคดีความ
• บทที่ 6 สำหรับเอาชนะการโต้ตอบ
• บทที่ 7 สำหรับเอาชนะเล่ห์เหลี่ยมกุศโลบาย
• บทที่ 8 สำหรับเอาชนะทิฏฐิมานะของคน

บทสวดพาหุงฯ ที่เราหลายๆคนท่องได้แล้ว และบางคนกำลังหัดท่อง ชื่อเต็มๆมีชื่อว่า “ชัยมงคลคาถา” เป็นบทสวดมนต์ที่เรียงเรียงขึ้นถึงเหตุการณ์ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราได้ชนะพญามารในช่วงต่างๆ ถึง 8 เหตุการณ์ ตั้งแต่วันตรัสรู้ธรรม จนถึงเหตุการณ์ผกาพรหม เป็นต้น ซึ่งตามตำนานนั้น สมเด็จพระนเรศวรมหาราชของเราทรงสวดบทนี้ทุกครั้งเพื่อใช้ในการปกครองบ้านเมืองและทำราชการสงคราม เพื่อให้มีชัยเหนืออริราชศัตรู อย่างที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเอาชัยชนะเหนือพญามารผู้ใจบาปได้

บทที่ 1

ในบทที่ 1 เป็นเหตุการณ์ช่วงผจญมาร ซึ่งมีเรื่องว่าในวันตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระยามารยกพลเสนามารใหญ่หลวงมา พระยามารผู้นิรมิตแขนได้ตั้งพัน ถืออาวุธครบมือ ขี่ช้างชื่อ ครีเมข พร้อมด้วยเสนามารโห่ร้องมา แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็สามารถเอาชนะพญามารได้ด้วยการระลึกถึงบารมีทั้ง 30 ทัศ ที่ทรงเคยลำเพ็ญมาในอดีต

บทที่ 2

ในบทที่ 2 เรื่องเล่าว่า มียักษ์ตนหนึ่ง ชื่ออาฬะวกะ เป็นผู้มีจิตกระด้างและมีกำลังยิ่งกว่าเทวดาทั้งปวง อาฬะวกะยักษ์ผู้มีจิตกระด้าง ปราศจากความยับยั้ง พยายามเข้ามาประทุษร้ายพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอยู่ตลอดรุ่ง แต่พระองค์ก็สามารถปราบทิฏฐิของยักษ์ตนนี้ลงได้

บทที่ 3

ในบทที่ 3 มีเรื่องว่าเมื่อพระเทวทัตทรยศต่อพระพุทธเจ้า ได้จัดการให้คนปล่อยช้างสาร ที่กำลังตกมันชื่อนาฬาคีรี เป็นช้างเมามัน โหดร้ายเหมือนไฟไหม้ป่า มีกำลังเหมือนจักราวุธ เพื่อมาทำร้ายพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่เมื่อช้างมาถึง ด้วยพระบริสุทธิคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ทำให้ช้างนาฬาคีรี ได้สติและทำความเคารพต่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

บทที่ 4

ในบทที่ 4 เป็นเรื่องขององคุลีมาลซึ่งพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระมงคลเทพมุนี ท่านเทศน์เอาไว้ใน 69 กัณฑ์ อย่างที่เรารู้กันแพร่หลาย คือ องคุลีมาลนั้นอาจารย์บอกไว้ว่า ถ้าฆ่าคนและตัดนิ้วมือมาร้อยเป็นสร้อยคอ ให้ได้ครบพัน ก็จะมีฤทธิ์เดชยิ่งใหญ่ องคุลีมาลฆ่าคนและตัดนิ้วมือได้ 999 เหลืออีกนิ้วเดียวจะครบพัน ก็มาพบพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งพระองค์ก็ทรงสามารถทรมานทิฏฐิองคุลีมาลเลิกเป็นโจร ซึ่งเหตุการณ์ดังกล่าวได้อมตะวาจาเกิดขึ้น คือ “เราหยุดแล้ว แต่ท่านยังไม่หยุด” และองคุลีมารโจรก็ได้ออกบวชเป็นพระอรหันต์ในที่สุด

บทที่ 5

ในบทที่ 5 หญิงคนหนึ่งมีนามว่า จิญจมาณวิกา ใส่ร้ายพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ด้วยการวางแผนให้ผู้คนเข้าใจผิด โดยในเวลาเย็นที่ชาวบ้านเดินออกจากวัดเชตวัน นางจืญจมาณวิกา ก็จะเดินเข้าวัดไป และในช่วงเช้าที่ชาวบ้านเข้าวัด ก็จะทำทีเป็นเดินสวนทางออกมา จนระยะเวลาผ่านไปไลานเดือน จึงเอาไม้กลมๆ ใส่เข้าที่ท้องแล้วก็ไปเที่ยวปล่อยข่าวให้เล่าลือว่าตั้งครรภ์กับพระสัมมาสัมพุทธพุทธเจ้า ซึ่งก็ทรงเอาชนะด้วยวิธีสงบ ระงับพระทัยในท่ามกลางหมู่คน ให้ความจริงปรากฏแก่คนทั้งหลายว่าเป็นเรื่องกล่าวร้ายใส่โทษพระองค์โดยแท้

บทที่ 6

ในบทที่ 6 เป็นเรื่องที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเอาชนะสัจจะกะนิครนถ์ ผู้มีนิสัยละทิ้งความสัตย์ใฝ่ใจจะยกย่องถ้อยคำของตนให้สูงประหนึ่งว่ายกธงเป็นผู้มืดมัวเมา เป็นคนเจ้าโวหาร เข้ามาโต้ตอบกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งพระองค์จีงตรัสเทศนาสั่งสอนสัจจะกะนิครนถ์ดังกล่าว

บทที่ 7

ในบทที่ 7 เป็นเรื่องที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า โปรดให้พระมหาโมคคัลลานะ อัครมหาสาวกไปต่อสู้เอาชนะพญานาคชื่อ นันโทปนันทะ ผู้มีฤทธิ์มาก และมีเล่ห์เหลี่ยมในการต่อสู้มากมาย ซึ่งพระมหาโมคคัลลานะก็ได้ใช้ฤทธิ์เนรมิตกายเป็นพญานาค ไปปราบนนันโทปนันทะนาคราช ผู้มีฤทธิ์มากให้พ่ายแพ้ไป

บทที่ 8

ในบทที่ 8 เป็นเรื่องที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเอาชนะ ผกาพรหม ผู้มีทิฏฐิแรงกล้าสำคัญว่าตนเป็นผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ประกอบด้วยคุณอันบริสุทธิ์ รู้แจ้งโลก โดยผลัดกันซ่อนผลัดกันหา ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแปลงกายให้เล็กเท่าธุลีแล้วเดินจงกรมอยู่บนมวยผมของผกาพรหม ในที่สุดเมื่อผกาพรหมหาไม่พบจึงได้ยอมลดทิฏฐิมานะ และฟังธรรมจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

บุคคลใดมีปัญญา ไม่เกียจคร้าน สวดและระลึกถึงพรุพุทธชัยมงคล ๘ คาถาเหล่านี้ทุกๆ วัน บุคคลนั้นจะพึงละความจัญไรอันตรายทั้งหลายทุกอย่างเสียได้ และเข้าถึงความหลุดพ้น คือ พระนิพพานอันบรมสุข นั้นแลฯ

คำแปล มหาการุณิโก

สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระผู้ทรงเป็นที่พึ่งของสรรพสัตว์ทรงประกอบด้วยพระมหากรุณา ทรงบำเพ็ญพระบารมีทั้งปวง เพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่สรรพสัตว์ ทรงบรรลุพระสัมโพธิญาณอันสูงสุด ด้วยการกล่าวสัจจวาจานี้ ขอชัยมงคลทั้งหลายจงมีแก่ข้าพเจ้า

ขอข้าพเจ้าจงมีชัยชนะในชัยมงคลพิธี ดุจพระจอมมุนีผู้ยังความปีติยินดีให้เพิ่มพูนแก่ชาวศากยะ ทรงมีชัยชนะมาร ณ โคนต้นมหาโพธิ์ทรงถึงความเป็นเลิศยอดเยี่ยม ทรงปีติปราโมทย์อยู่เหนืออชิตบัลลังก์อันไม่รู้พ่าย ณ โปกขรปฐพี อันเป็นที่อภิเษกของพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ ฉะนั้นเถิด เวลาที่กำหนดไว้ดี งานมงคลดี รุ่งแจ้งดี ความพยายามดี ชั่วขณะหนึ่งดี ชั่วครู่หนึ่งดี การบูชาดี แด่พระสงฆ์ผู้บริสุทธิ์ กายกรรมอันเป็นกุศล วจีกรรมอันเป็นกุศล มโนกรรมอันเป็นกุศล ความปรารถนาดีอันเป็นกุศล ผู้ได้ประพฤติกรรมอันเป็นกุศล ย่อมประสบความสุขโชคดี เทอญ

ขอสรรพมงคลจงมีแก่ข้าพเจ้า ขอเหล่าเทพยดาทั้งปวงจงรักษาข้าพเจ้า ด้วยอานุภาพแห่งพระพุทธเจ้า ขอความสุขสวัสดีทั้งหลาย จงมีแก่ข้าพเจ้าทุกเมื่อ

ขอสรรพมงคลจงมีแก่ข้าพเจ้า ขอเหล่าเทพยดาทั้งปวงจงรักษาข้าพเจ้า ด้วยอานุภาพแห่งพระธรรม ขอความสุขสวัสดีทั้งหลาย จงมีแก่ข้าพเจ้าทุกเมื่อ

ขอสรรพมงคลจงมีแก่ข้าพเจ้า ขอเหล่าเทพยดาทั้งปวงจงรักษาข้าพเจ้า ด้วยอานุภาพแห่งพระสงฆ์ ขอความสุขสวัสดีทั้งหลาย จงมีแก่ข้าพเจ้าทุกเมื่อ

วิธีสวดบทพาหุง

บทพาหุงมหากา หรือ บทชัยมงคลคาถา สามารถสวดได้ทั้งแบบเดี่ยวและร่วมกับบทสวดอื่นๆ เช่น ชินบัญชร หรือ มหาการุณิโก สำหรับผู้ที่ต้องการสวดบทพาหุงเพียงอย่างเดียว สามารถทำตามขั้นตอนดังนี้

เตรียมตัวก่อนสวด

1. กำหนดเวลาและสถานที่ที่เหมาะสม: ควรเลือกช่วงเวลาที่เงียบสงบ ไม่มีเสียงรบกวน และสถานที่สะอาด ปลอดโปร่ง
2. เตรียมเครื่องบูชา: ให้นำดอกไม้ ธูปเทียน พาน และน้ำดื่มมาจัดวางเป็นเครื่องบูชาพระพุทธรูป
3. ปรับกายใจให้พร้อม: ควรทำใจให้สงบ ปล่อยวางความกังวล และตั้งจิตให้มั่นคง

ขั้นตอนการสวด

1. ประนมมือไหว้พระรัตนตรัย: ตั้งนะโม 3 จบ
2. สวดบทพาหุง: สวดตามคำอ่านภาษาบาลีหรือคำแปลภาษาไทย 18 บท
3. อุทิศบุญกุศล: ตั้งจิตอุทิศบุญกุศลให้แก่ผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว ให้แก่ตนเอง และให้แก่สรรพสัตว์ทั้งหลาย
4. กรวดน้ำ: กรวดน้ำ 7 ครั้ง

ข้อควรปฏิบัติ

• ควรสวดด้วยความเคารพ ตั้งใจ และมีสมาธิ
• ควรสวดออกเสียงให้ชัดเจน
• ควรแต่งกายสุภาพเรียบร้อย
• ควรเว้นวรรคระหว่างบทสวด
• ควรสวดอย่างต่อเนื่อง ไม่ควรพูดคุยกันระหว่างสวด

ข้อแนะนำเพิ่มเติม

• สำหรับผู้ที่ไม่เคยสวดบทพาหุงมาก่อน สามารถหาคำอ่านภาษาบาลีพร้อมคำแปลภาษาไทยมาอ่านประกอบ เพื่อให้ง่ายต่อการสวด
• สามารถฝึกสวดบทพาหุงร่วมกับผู้อื่น เช่น สวดพร้อมกับครอบครัว เพื่อสร้างความสามัคคี
• การสวดบทพาหุงเป็นประจำเป็นสิ่งที่ดี แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการนำธรรมะไปปฏิบัติในชีวิตประจำวัน

หมายเหตุ:

• วิธีการสวดบทพาหุงอาจแตกต่างกันไปตามแต่ละวัดหรือสำนักปฏิบัติธรรม
• ผู้ที่สนใจสามารถสอบถามเพิ่มเติมจากพระภิกษุสงฆ์หรือผู้ที่มีความรู้ด้านการสวดมนต์

ประโยชน์และความเชื่อเกี่ยวกับบทพาหุง

บทพาหุงมหากา หรือ บทชัยมงคลคาถา เป็นบทสวดมนต์ภาษาบาลีโบราณที่ได้รับความนิยมอย่างมากในหมู่พุทธศาสนิกชน เชื่อกันว่าบทสวดนี้มีความศักดิ์สิทธิ์และสามารถดลบันดาลให้เกิดความเป็นสิริมงคลและความสำเร็จในชีวิต ดังนี้

• ขจัดอุปสรรค การสวดบทพาหุงเป็นประจำจะช่วยขจัดอุปสรรคต่างๆ ในชีวิต ทั้งอุปสรรคภายนอก เช่น โรคภัยไข้เจ็บ ภัยธรรมชาติ ศัตรู เป็นต้น และอุปสรรคภายใน เช่น ความทุกข์ ความกังวล ความกลัว เป็นต้น
• ปัดเป่าสิ่งชั่วร้าย การสวดบทพาหุงจะช่วยปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายทั้งปวง ไม่ว่าจะเป็นสิ่งชั่วร้ายทางกายภาพ เช่น ภูตผีปีศาจ มนต์ดำ เป็นต้น และสิ่งชั่วร้ายทางจิตใจ เช่น ความโลภ ความโกรธ ความหลง เป็นต้น
• เสริมความเป็นสิริมงคล การสวดบทพาหุงเป็นประจำจะช่วยเสริมความเป็นสิริมงคลให้กับชีวิต ส่งผลให้ชีวิตมีความเจริญรุ่งเรือง มีความสุข ปราศจากทุกข์ภัย
• นำพาความเจริญรุ่งเรือง การสวดบทพาหุงเป็นประจำจะช่วยนำพาความเจริญรุ่งเรืองมาสู่ชีวิต ทั้งในด้านหน้าที่การงาน การเงิน ความรัก และความสัมพันธ์

ความเชื่อเกี่ยวกับบทพาหุงนั้น มีที่มาจากการที่บทสวดนี้กล่าวถึงเหตุการณ์ชัยชนะของพระพุทธเจ้าเหนือมารผจญทั้งหลาย 8 ครั้ง ชัยชนะเหล่านี้เปรียบเสมือนสัญลักษณ์ของความดีงามที่เอาชนะความชั่วร้ายได้ ดังนั้น การสวดบทพาหุงจึงเชื่อว่าจะช่วยนำพาความดีงามและชัยชนะมาสู่ชีวิตของผู้สวด

อย่างไรก็ตาม ประโยชน์และความเชื่อเกี่ยวกับบทพาหุงนั้นเป็นเพียงความเชื่อส่วนบุคคลเท่านั้น ผลลัพธ์ที่ได้อาจแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล

บทสรุป

บทชัยมงคลคาถา (บทพาหุง) ไม่ได้เป็นเพียงแค่คาถา แต่เป็นประตูสู่ความศรัทธาและพลังบวก บทสวดนี้เสมือนกระจกสะท้อนความมุ่งมั่นในจิตใจ ช่วยให้เราเผชิญหน้ากับอุปสรรคต่างๆ ด้วยความกล้าหาญและความหวัง การสวดภาวนาอย่างสม่ำเสมอไม่เพียงเสริมความเป็นสิริมงคล แต่ยังเป็นการฝึกสมาธิ ปล่อยวางความกังวล และค้นพบความสงบภายใน

ไม่ว่าคุณจะนับถือศาสนาพุทธหรือไม่ บทชัยมงคลคาถา (บทพาหุง) ก็สามารถเป็นเครื่องมือเสริมสร้างพลังชีวิตได้ ลองเปิดใจและสวดภาวนาอย่างจริงจัง คุณอาจสัมผัสได้ถึงพลังแห่งความศักดิ์สิทธิ์และความมั่นใจที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นภายในจิตใจ ชีวิตที่เจริญรุ่งเรืองและเต็มไปด้วยความสุขอาจอยู่ใกล้แค่เอื้อม เพียงแค่เริ่มต้นด้วยการสวดบทชัยมงคลคาถา (บทพาหุง) วันนี้

ขอบคุณแหล่งที่มาของข้อมูล

• คัมภีร์ชยมังคลอัฏฐกคาถา ฉบับหลวงวิจิตรวาทการ (อินทวิมล) วัดสุทัศน์เทพวรารามราชวรมหาวิหาร, พิมพ์ครั้งที่ 2, สำนักพิมพ์การศาสนา, 2531.
• พุทธชัยมงคลคาถา (พาหุงมหากา) พร้อมคำแปล, พิมพ์ครั้งที่ 3, สำนักพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2565.
• พุทธชัยมงคลคาถา (พาหุงมหากา) ฉบับมหาจุฬาฯ, พิมพ์ครั้งที่ 1, สำนักพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2562.
• พุทธชัยมงคลคาถา (พาหุงมหากา) ฉบับแปลโดย พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช), พิมพ์ครั้งที่ 3, สำนักพิมพ์อมรินทร์ธรรมะ, 2564.
• พุทธชัยมงคลคาถา (พาหุงมหากา) ฉบับแปลโดย พระพรหมมังคลาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตโต), พิมพ์ครั้งที่ 2, สำนักพิมพ์อมรินทร์ธรรมะ,